Hablan los libreros: Libraría Pedreira (Santiago de Compostela)

Este apartado sirve para reivindicar una profesión qué pienso qué está poco reconocida: la del librerx. Sin librerías, no habría editoriales -ni grandes, ni pequeñas- y, lo tanto, tampoco habría autorxs -ni superventas, ni humildes junta letras como un servidor-. Son el último eslabón de una gigantesca cadena, que consigue que llegue a la ciudadanía algo tan importante para el mundo de la cultura y, además, tan revolucionario como es el libro impreso.

En esta ocasión, me detengo en la ciudad donde curse mis estudios. Una localidad pequeña, que se mantiene en un extraño equilibrio entre la ruralidad que atesora gran parte de su casco histórico y su entorno, con los efectos de la globalización, el turismo masificado -por culpa o gracia- del camino de Santiago, así como una gran comunidad estudiantil que cursa sus estudios de grado y posgrado en la prestigiosa -no porque yo estuviese matriculado allí- Universidade de Santiago de Compostela.

La vida cultural de la capital gallega, trasciende a su tamaño e, incluso, importancia económica. Los numerosos grupos de teatro, sala de conciertos, bandas de música o librerías, se las ingenian para ofertar excelentes actividades y productos al margen del sistema. Hace poco años, la compañía de teatro Chévere, que actuaba regularmente en la Sala Nasa -y que el gobierno municipal del Partido Popular desterró- obtuvo el merecido Premio Nacional de Teatro. Pocos medios necesitamos los gallegos para ser originales, pero reconozco, que a veces… no nos vendrían mal recibir algunos y que estos fuesen destinados a la cultura.

Cualquier persona que se acerque a conocer Galicia, tiene la obligación de visitar San Andrés de Teixido “pola lenda” e, tamén, Santiago. Tiene que dar “os croques” en la Catedral, visitar su casco antiguo, el seminario mayor, menor, el convento de San Francisco, la Facultad de Xeografía e Historia, la de Medicina, comer en cualquiera de sus bares, mesones y restaurantes, beber un chupito -al menos- de “licor do negro café”, y, por supuesto, visitar las muchas librerías que hay por la ciudad. Todas son de una gran calidad humana y con un catálogo rico y diverso. Para aquellxs que amamos los libros, nos hacen desear disponer de dinero ilimitado para salir con tantos ejemplares como nos cupiesen en las manos.

Una de ellas es la Libraría Pedreira, en el fascinante barrio de San Pedro, situado en los aledaños al casco antiguo. El barrio de San Pedro aún guarda ese olor, color y ambiente añejo pero cargado modernidad. Una zona que respira cultura: gastronómica, rexional, musical y, también, la vinculada a los libros, gracias a Antón Pedreira, el propietario y librero de este establecimiento. Si venís a visitar Santiago en el mes de mayo, veréis un barrio cubierto de flores, celebrando la fiesta tradicional de los “Maios”, pero con conciertos de las bandas a la vanguardia del rock, el pop, la electrónica, el indie y el folk, de Galicia.

Como ellos se definen: “A Libraría Pedreira nace en xaneiro do 81, logo de que un bar se transformase en libraría. Nace impulsada pola ilusión de defender e divulgar a lingua, promover a cultura galega. Difundilas a través da literatura, a música, os formatos audiovisuais. Espallalas participando en diferentes actos culturais (feiras do libro, certames, festivais…), así como na edición de libros e revistas de carácter local ou en diversos medios de comunicación. 

Atendendo ás variadas necesidades, leváronse a cabo diferentes reformas co fin de mellorar o servizo ós clientes, culminadas co novo deseño corporativo da libraría. Apostando na súa medida na I+D, é das primeiras librarías que contan con páxina web (dende 1998). 

Ano tras ano, a Libraría Pedreira organiza un variado programa de actividades culturais dentro do propio marco da libraría: presentacións e sinaturas de libros diante dos medios, debates, lecturas, contacontos, recitais de poesía, charlas…, ademais da súa participación en congresos, debates, fórums, tanto de carácter público (Consello da Cultura Galega) como privado (Fundación Carlos Casares).

O propietario da libraría, Antón Pedreira, foi o presidente da Agrupación de Libreiros de Santiago de Compostela e comarca, ademais de director da Feira do Libro de Santiago de Compostela, dende o ano 1996 ata o 2005. Colaborador habitual dos medios de comunicación, conta ou contou cun espazo dedicado ao libro en RadioVoz (grupo Voz de Galicia), Radio Obradoiro (grupo El Correo), Onda Cero, Radio Galega, Televisión Galega, Localia, Correo TV, Semanario A Nosa Terra e Voz de Galicia”. 

Le pedí a Antón recomendaciones para este verano que comienza, siempre con los ojos puestos en la historia. Desde el plano personal, me alegra que me recomendase dos de ellos, pues a uno de sus autores, le tengo un especial cariño: al prof. Andrade. El otro es el prof. Núñez Seixas, que fue presidente de mi tribunal de tesis. Esta selección demuestra el conocimiento que atesoran los libreros, pues son ensayos de una gran calidad, y no es que a los gallegos nos tire “a terriña” -que también-, sino que es con motivo. Vosotros ya me contaréis qué opináis después de “hincarle el diente” a los tres libros propuestos.

Ensaio en galego

Título: Vermellos e laicos. A represión fascista do maxisterio coruñés

Autor: Narciso de Gabriel

Lugar de edición: Vigo

Editorial: Galaxia

Año de publicación: 2021

Idioma: Galego

Páginas : 388

ISBN – 978-84-9151-614-9

Sinopse: Inaugura a colección Memoria Histórica de Editorial Galaxia.

A defensa do laicismo foi unha das apostas máis rupturistas e arriscadas dos republicanos. A Constitución de 1931 estableceu que o Estado carecía de relixión oficial, polo que os dogmas do catolicismo deixaron de se ensinar nas escolas, das que tamén desapareceu a simboloxía relixiosa. A partir de entón, no sistema educativo só habería espazo para a educación moral, que debía inspirarse no cultivo da tolerancia. O enfrontamento coa Igrexa, afeita a gozar de monopolios e prebendas sen taxa, resultaba ineludible, e, por “vermellos e laicos”, foron castigados unha boa parte dos mestres e mestras, como demostra este libro, onde se analizan os cargos que se lles apuxeron. Unha represión que ía desde o asasinato á sanción administrativa máis ou menos contundente, e que tamén afectou a moitos outros grupos sociais e profesionais, dado que tivo un carácter masivo.

Un estudo rigoroso que fai, tamén, dalgunha maneira, revisión dunha tremenda inxustiza.

Título: O Reino medieval de Galicia. Crónica dunha desmemoria

Autor: Xosé Miguel Andrade Cernadas e Anselmo López Carreira

Lugar de edición: Vigo

Editorial: Xerais

Año de publicación: 2021

Idioma: Galego

Páginas: 200

ISBN – 978-84-9121-689-6

Sinopse: 3ª Edición – Premio Losada Diéguez, 2021

Presentado como preocupación dalgúns historiadores galegos, ou como cuestion escura e marxinal propia de especialistas, o certo é que o vello Reino medieval de Galicia tivo unha entidade histórica real entre o século V e os comezos do século XIII. Chegou a estenderse dende o Atlántico até as terras da actual Cantabria e dende o Cantábrico até as beiras do río Douro. Así o recoñecen boa parte das fontes históricas europeas e musulmás. Pola contra, nas hispanas ‘asturianas, leonesas e castelás’ a súa existencia foi deturpada e agochada. Un agocho asumido máis tarde pola maioría dos historiadores dos séculos XIX e XX, que empregaron esas fontes cristiás para dar vida a un relato histórico de corte esencialista que xustificase e lexitimase o nacemento e desenvolvemento do Estado español contemporáneo. Nese relato, o Reino medieval de Galicia quer non existía, quer se supeditaba, como unha mera anécdota, á pretendida historia de España. Do porqué dese agocho e desa desmemoria dan conta os autores deste libro

Ensayo en castellano

Título: Guaridas del lobo. Memorias de la Europa autoritaria, 1945-2020.

Autor: Xosé M. Núñez Seixas

Lugar de edición: Barcelona

Editorial: Crítica

Año: 2021

Idioma: Castellano

Páginas: 312

¿Qué hacer con el legado de un dictador tras su muerte o caída? Esta memoria conflictiva también incluye una herencia material, que va desde la tumba del autócrata a los lugares concretos vinculados a sus víctimas, pasando por el espacio público representado por el nomenclátor o los monumentos. Las guaridas del lobo repasa cómo la Europa contemporánea se ha enfrentado a sus propios fantasmas, cómo ha resignificado de modo particular los espacios estrechamente vinculados a la biografía y memoria del tirano, y cómo ha integrado —no sin contradicciones— este pasado incómodo en su propio relato nacional.

España no ha sido ajena a esta problemática (in)digestión de los lugares de (des)memoria. A través del estudio comparado de casos tan diversos como Alemania, Portugal, Albania, Rumanía, Francia, Italia o Eslovaquia, Xosé M. Núñez Seixas muestra las dificultades compartidas para afrontar pasados traumáticos recientes, bajo las alargadas sombras de una galería de déspotas que se extiende de Hitler a Stalin, y de Ceausescu a Franco. Sin embargo, algunas particularidades españolas son todavía patentes en las recientes polémicas sobre el Pazo de Meirás o al mausoleo de Cuelgamuros. Todo ello evidencia la complejidad y la necesidad de enfrentarnos a través del conocimiento histórico a esos legados conflictivos de nuestro pasado.

Libraria Pedreira

Rúa do Home Santo, 55, 15703

Santiago de Compostela, A Coruña, España

facebook
Twitter
Follow

Un comentario en “Hablan los libreros: Libraría Pedreira (Santiago de Compostela)

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

es Spanish
X
error

síguenos